Erg, erger, ergeren
Ik schrijf wel vaker over mijn grote
probleem: keuzes maken.
Van van alles is er teveel en dan sta ik
daar middenin en moet bepalen wat voor mij goed is, dat gaat van een
boodschapje in de supermarkt tot de keuze van wel of niet naar een
dokter gaan, als iets in mijn lijf opspeelt.
De afgelopen weken heette mijn
plaaggeest bronchitis en dat is samen met astma, gewoon niet fijn.
Als eerste komt er dan een hoestdrank aan te pas, voor mij is dat
tijmsiroop, want die kreeg ik vroeger al van mijn moeder en is dus
goed ;-) Meestal kan ik daarmee, eventueel aangevuld met wat zoute drop,
de hoestprikkel wel onderdrukken, maar deze keer was dat niet zo.
Dan heb je de keuze om naar de dokter
te gaan, maar daar heb ik een hekel aan. Niet aan de dokter, want dat
is een lieverd, maar wel aan de pillen die zij zeker zal
voorschrijven.
Voor mij weet ik heel goed wat het
achterliggende probleem is waardoor de bronchitis zich manifesteert,
ik moet mij uitspreken over een aantal zaken en dat heb ik te lang
uitgesteld.
Ja, daar krijg je het benauwd van.
Uiteindelijk heb ik mijn keuze gemaakt en ik ben daar blij mee, ik
voel me per dag opknappen.
Nu loop ik tegen iets aan wat me
duidelijker nog zwaarder valt, namelijk wachten.
Oh, wat duurt dat lang en wat speelt
dat door in alles wat ik wil aanpakken. Ik wil gewoon horen hoe mijn
pas geschreven boek bevalt bij de kritische lezer die ik daarvoor heb
ingeschakeld. Het is geen heel dik boek en hij is geroutineerd lezer
en ik had verwacht dat ik vandaag zijn opmerkingen wel zou horen,
maar nee, het blijft muisstil. Nou ja zo stil zijn muizen trouwens
niet, maar dat is weer een heel ander verhaal. Het probleem is dat ik
tegen mijn eigen verwachtingen aan loop, want we hebben geen termijn
afgesproken. Stom, volgende keer om denken.
Ik ben niet onzeker over het boek wat
ik heb geschreven, dat is precies geworden wat ik hoopte, het vertelt
precies het verhaal wat ik kwijt wilde. Maar ja, het is wel bedoeld
om door anderen gelezen te worden en of die het leesbaar vinden en
het verhaal begrijpen?
Ik heb zelfs geen bloem in huis om de
blaadjes 'ja of nee' uit te trekken.
Vanaf nu weet ik zeker, kiezen is mijn
zwakke plek, maar wachten is veel erger.
Reacties
Een reactie posten
Fijn als jullie een reactie achterlaten.