De Maya 13 jaren cyclus
Dagen alleen thuis stil zitten, door de hitte gedwongen
en alle tijd om eens diep in mezelf rond te kijken na veel intense ervaringen in
de afgelopen tijd.
Dit alles speelt zich af in een bijzondere overgang in de
Maya (jaarkalender) energie en dit bevestigt mij weer dat alles op hoger
energieniveau wordt geregeld en wij slecht een klein stukje eigen inbreng
daarin hebben.
Natuurlijk kun je zeggen dat we het wel weer zien wat de
komende cyclus van 13 jaar ons gaat brengen, maar ik ben benieuwd naar de
invloed van de energieën en daarom ik vond het wel interessant om eens terug te
kijken naar de 13-jarige cycli in mijn leven en dat bracht wel opmerkelijke
zake aan het licht.
26 juli 1954 begon een cyclus van 13 jaar in de energie
van Rode wavespell ’s.
Rood staat voor het oosten, de energie va de opkomende
zon en symboliseert het begin van iets nieuws, nou dat klopt want een
halfjaartje daarvoor werd ik geboren.
Ook heel Europa stond in het teken van vernieuwing, de
wederopbouw na de periode ’40 -‘45
Voor mij werden het 13 jaren van ontdekken van het aardse
leven, hoe deden anderen dat, hoe kon ik mij inpassen in de rol die men mij
toebedeelde? Om dit onder de knie te krijgen was ik veel bij vriendinnetjes
thuis, waarschijnlijk wisten zij wel hoe het moest.
26 juli 1967 startte de cyclus van 13 jaar in de energie
van Witte wavespell ‘s.
Wit staat voor het noorden, verfijning en afstemming op
de Spirit.
In de wereld ontstond de beweging van de Flower Power,
mensen liepen weg uit de oude ordes en zochten samen naar een nieuwe
liefdevolle manier van samenleven.
In die tijd kwam ook het eerste rapport van de Club van
Rome uit over de roofbouw die we pleegden op de alle gave van Moeder Aarde.
Ik was dertien en de puberteit sloeg met alle hevigheid
toe en ik sloeg met woorden flink om me heen en zocht naar de ware ik in mij
losser van mijn ouders.
In die 13 jaar had ik, zonder kerk opgevoed, altijd
kerkelijke vriendinnen en zo zag ik heel veel kerken van binnen en verdiepte ik
me in de overeenkomsten en de verschillen. Ik las alles over de 5 grote
wereldgeloven en bezocht veel verschillende kleinere gemeenschappen, zoals de
kwekers en heel even de scientology-kerk die toen anders heette.
Ik ging naar Israël waar ik diepreligieuze ervaringen
had, maar ook voor het eerst mijn heilige geloof in de juistheid van het
bestaan die staat begon te verliezen door wat ik zag gebeuren tussen joden en
palestijnen, beiden Israëliet.
Ondertussen werkte ik als verpleegkundige op veel
verschillende afdelingen en zelfs een jaar in Zwitserland waar ik de Spirit
vond als ik de berg achter het huis waar ik woonde een stuk opklom en uitkeek
over de hoogvlakte voor mij. Het meest indrukwekkende vond ik het als de
kerkklokken dan gingen luiden, dat raakte mij altijd diep.
Binnen mijn werk werd ik vooral geraakt door de vele
stervensprocessen die ik mocht meebeleven. Heilige ervaringen, soms ontluistert
door de intense angst die mensen van uit hun kerkelijk geloof hadden
meegekregen. Wat een strijd werd er soms gestreden en wat een rust als de
laatste adem eindelijk was uitgeblazen en ik de ziel zag loskomen van het
lichaam.
26 juli 1980 een periode van 13 jaar in de Blauwe
energie.
Blauw staat voor het westen de plek waar de zon ondergaat
en de lucht donker kleurt, de nacht. De plek van transformatie. De zon gaat
onder, dood, en komt hernieuwd op.
De mensen keerden zich af van de liefdevolle hippie-tijd
en gingen hard aan het werk om geld en status te verwerven.
Voor mij zeker een ommekeer in mijn leven, na het
rondreizen van de ene plek naar de andere ging ik mij settelen, leerde mijn
grote liefde kennen, stopte gedwongen met mijn werk als verpleegkundige, kwam
tot de ontdekking dat zwanger worden niet voor mij was weggelegd en dat ik
moest leren leven met een totaal ander toekomstbeeld, ook door intens groot
verlies: het overlijden van mijn broer, mijn grote vriend en soms irritante
bewaker.
26 juli 1993 begonnen 13 jaren in de Gele energie.
Geel staat voor het zuiden, de zon die alles tot bloei en
wasdom kan brengen. De periode van symbolisch zaaien en oogsten.
De wereld ging voor het kapitaal. De idealen van de
flowerpower waren al lang vergeten, het rapport van de club van Rome verdwenen
in een diepe lade. Alles moest wijken voor meer en groter en beter en sneller.
De economieën en de mensen draaiden dol, de natuur werd steeds ernstiger
aangetast, maar iedereen wilde huizen met tuinen en grote auto’s en verre reizen,
groter en verder dan de buren.
Ik kwam door het overlijden van mijn vader, een paar
maanden later in dat jaar in een andere rol, ik werd de beschermster van mijn
moeder (of ze dat nu wel of niet wilde)
We werden buur-ouders van een prachtige meid die thuis
helemaal in conflict kwam met de strenge godsdienstregels die daar met
(on)redelijk harde hand werden gehandhaafd.
We hielpen met de zorg voor mijn schoonouders, voor en na
hun overlijden.
En ik moederde over de dieren in huis, deed een gedeelte
van de opleiding tuinarchitectuur en bracht die kennis meteen in praktijk in
een vierseizoenentuintje met vijver op ons balkon en op een stuk siertuin bij onze
moestuin.
Mijn hartsvriendin, met wie ik bijna 30 jaar alles had
besproken over ons aardse leven, maar ook over onze vorige levens, de
spirituele wereld en al die dingen die ik nooit met anderen besprak (behalve
met mijn lief) en die tussen ons zo gewoon benoembaar waren, werd ziek en
voordat we goed en wel beseften wat er gebeurde, overleed ook zij. Haar
overgang heb ik op zielsniveau begeleid door de teksten uit het Tibetaans
Dodenboek voor haar te lezen en te volgen. Een hoog spirituele ervaring om
zover met haar mee te mogen reizen op deze tocht.
26 juli 2006 terug bij de Rode energie van de
zonsopkomst, het begin van een nieuwe periode.
In de wereld nam het internet een grote vlucht, vooral de
social-media werden voor grote groepen mensen een belangrijke manier om
contacten te leggen of te houden.
Voor mij begon die periode met heftige ervaringen.
Ruim een maand voor 26 juli overleed mijn moeder en dat voelde
als een nieuwe geboorte voor mij. Los van het huis waar ik was opgegroeid en
waar mijn moeder precies 50 jaar woonde, het leek mij zo moeilijk maar ik kon rustig
van alle hoekjes en spulletjes afscheid nemen doordat het een eigen woning was
en eigenlijk heb ik het huis later nooit meer gemist.
Het grote drama kwam een half jaar later toen mijn zus
totaal onverwacht overleed. We hadden in die 6 maanden net de tijd om onze
zussenband te vernieuwen en elkaar beter te leren kennen en lief te hebben en
ik stortte volledig in, zo eenzaam als enig overlevende van ons ooit zo hechte
fijne gezin.
Dat jaar werd ik 52 voor de Maya’s een bijzondere
leeftijd omdat je dan de cyclus van de heilige Tzolkin kalender volledig hebt
doorvoeld. Op deze verjaardag ben je voor het eerst terug bij je geboortezegel
en toon en hoort dan bij de Elderly.
Het werd geen feestelijke verjaardag 8 dagen na het
overlijden van zuslief.
Ik moest mijzelf opnieuw ontdekken en door de creatieve
handvaardigheidsopleiding die ik meteen ging volgen om mijn tijd zinvol te vullen,
kwam er behoefte aan een werkruimte en die werd gecreëerd onder de koepel van
een spiritueel centrum. Het leek een nieuwe familie waar ik/wij in terecht
kwamen en door alle informatie tijdens de lesavonden maar zeker ook door de
gesprekken aan de koffietafel, herontdekte ik dat andere deel van mij, mijn
spirit.
Ook die familie viel uit elkaar en de jaren daarna ben ik
flink zoekende geweest om mijn eigen vorm te vinden. Nieuwe diepe contacten
ontstonden via Hyves en later Facebook sommige duurden kort en andere lijken
voor eeuwig, maar in alle ontmoetingen heb ik stukjes van mij teruggevonden en
zo langzamerhand begint zich voor mij ook een beeld te vormen van wie ik ben,
zowel op aards als op zielsniveau.
26 juli 2019 gisteren zijn we gestart met een cyclus van
13 jaar in de Witte energie, de energie van verbinden met de Spirit en vooral
met de grote liefdevolle, zorgzame vrouwelijke energie.
Ik hoop dat deze energie de mensen zal leiden naar een
liefdevolle samenleving waarin manlijk en vrouwelijk gelijkwaardig zal zijn en
de zorg voor onze grote Moeder ons zal behoeden voor de totale ondergang. Dat wil
zeggen, de totale ondergang van de mensheid Moeder Aarde redt zich prima zonder
ons en blijft haar rondjes gewoon draaien.
Prachtig Carla. Wat een reis heb je al gemaakt, al die ervaringen. Bijzonder om dit te lezen.
BeantwoordenVerwijderenZo mooi hoe de Maya energie zich laat voelen in al die jaren.
VerwijderenWat heb je jouw leven tot nu toe, mooi verwoord en beschreven.
BeantwoordenVerwijderenHeel bijzonder om jouw levenservaringen te mogen lezen.
Ik hoop over 13 jaar het vervolg van jouw levenservaringen te mogen lezen.
En hoop dat ik er ook een fijne rol in mag vervullen.
In liefde en eeuwigheid verbonden,
Sis Anita
Dank je lieve Sis, we gaan er zeker voor om de komende 13 jaar samen heel veel herinneringen te maken.
VerwijderenIk ben wel benieuwd of jij in jouw leven ook die golfbeweging van de Maya energie herkent.
Liefs Carla