Bang - vertrouwen

Donderdag maakte ik een heerlijke wandeling in een vertrouwde omgeving. Ik was druk bezig met alles vastleggen op de digitale chip, toen ik iets in mij bemerkte wat ik eigenlijk niet ken. Langzamerhand begreep ik dat het bang was en ik vroeg me af waar die vandaan kwam. 

Ik ging er even voor zitten op een boomstam naast het pad en plotseling begreep ik het, ik had Donja niet meer bij me. Donja had mij een gevoel van veilig gegeven, ook op momenten dat ze er niet bij was. 
Terwijl ik me dit bewust werd, hoorde ik tergend langzaam een brommer achter mij aankomen. Ik besloot gewoon door te gaan met het maken van de foto waar ik mee bezig was, maar voelde mijn lijf pijnlijk in de pas-op-en-vlucht stand gaan. Het brommertje reed achter mij langs en toen het voorbij was keek ik over mijn schouder.... recht in het grijnzende gezicht van oom agent, die een vriendelijke hand naar mij opstak. Hij had mijn bang wel begrepen. 
Ik haalde opgelucht adem en moest meteen lachen, want wat had Donja mij op een mooie manier laten weten dat ik gewoon beschermd ben, ook al loopt zij niet meer lijfelijk naast me mee.

Achteraf zie ik nu dat het op een toon 11 dag gebeurde, de toon van loslaten in vertrouwen. 

terug naar Heel Jezelf