Een verhaal over mijn ervaren van de Tzolkin.

Naast 13 hoofd gewrichten in ons lichaam, die corresponderen met de 13 tonen, staan de 20 zegels in verbinding met de vingers en tenen. De rechter wijsvinger staat voor Rode Draak en dan telt het verder via de rechter voet, naar de linker hand en linker voet tot Gele Zon terugkomt bij de duim van de rechterhand.

Een kleine 10 jaar geleden wist ik hier nog niets van en ik heb pas veel later het verband begrepen.

Wij waren twee weken in Thüringen in oost Duitsland in een heerlijk huis op een afgelegen heuvel, waar we helemaal vrij waren. We genoten van de omgeving tijdens lange wandelingen, we kwamen tot rust en tot elkaar. Na een van die wandelingen, was ik weer eens over een boomwortel gestruikeld en languit voorover geklapt, dat viel nog mee alleen kwam de flink gevulde rugzak met een kleine vertraging ook nog eens met en klap in mijn nek. Ik bleef even zitten en Henk schoot al wat in paniek, wat bij mij dan weer een lachbui uitlokt. Gelukkig kon ik weer overeind komen en het laatste stukje naar huis lopen. Daar aangekomen ging ik meten naar de badkamer om de schade op te nemen en de vieze plekken schoon te wassen. Al doende klapte ik het deurtje van de medicijnkast dicht, maar was vergeten mijn hand er eerst uit te halen. Goed toen was ik echt geblesseerd: een dikke blauwe, heel pijnlijke rechter middelvinger, met een fikse deuk overdwars.

De dagen daarna bleef ik flink last houden van die vinger.

Een van de laatste avonden dat we daar waren, ging Henk bijtijds naar bed en ik bleef nog en tijdje naar een boeiend programma op de tv kijken. Het was een soort ‘plaats delict’ maar dan uiteraard in een Duitse uitvoering, zeer serieus en indringend. Op een gegeven moment kreeg ik zelf beelden door, iets waar ik me al sinds mijn kindertijd voor had afgesloten. Ik zag waar het om ging en waar de vindplaats was, ik zal niet in details treden waar het precies om ging, maar uiteindelijk bleek dat mijn beelden klopte en dat raakte iets heel diep in mij.

Ik maakte me op om naar bed te gaan, maar plotseling werd ik bevangen door een gigantische angstaanval. Dit had ik nog nooit meegemaakt! Ik deed met grote angst de lichten uit en klauterde het trapje op naar de slaapkamer, naar Henk. Die lag heerlijk te slapen en ik besloot naast hem te kruipen zonder het raam open te zetten, want voor mijn gevoel kwam het gevaar van buiten. Ik deed het bedlampje uit en meteen weer aan, want het totale donker maakte alles nog erger. Het werd een vreselijke nacht en de aanval echode nog dagen door. Ik heb daarna tijden gedacht dat ik een hersenschudding had opgelopen door mijn val en dat die de aanval had veroorzaakt.

Eenmaal thuis kreeg ik een hevige buikpijnaanval en wat nog nooit gebeurd was, vroeg ik zelf om me naar de spoedeisende hulp te brengen, want het was natuurlijk zondag en de huisartsenpost bestond nog niet. Na allerlei vooronderzoeken, werd ik voorbereid voor een kijkoperatie door de gynaecoloog. Nadat ik weer bij was vertelde zij haar bevindingen en ik werd overgedragen aan de internist die mij nog een week verder onderzocht. Ik was even heel ernstig ziek geweest, maar gelukkig mocht ik al snel naar huis met de nodige adviezen.

Ik merkte dat na het voorval in de vakantie en de ziekenhuisopname iets totaal veranderd was in mij. Er gebeurde in de weken, maanden en de twee jaar daarna zoveel, alle zekerheden werden onderuit gehaald en tot mijn eigen verbazing wist ik in ieder situatie precies wat ik moest doen.

Plotseling deed ik allerlei zaken die nooit bij mij hadden gehoord, bijvoorbeeld kaarsjes aansteken voor zieken en overledenen en gedenkplekken maken voor nabestaanden.

Drie jaar later kwam ik in contact met de Tzolkin en stukje bij beetje begonnen er puzzelstukjes op hun plaats te komen. Het was rond mijn 52^ste verjaardag en in de Tzolkin is dit de leeftijd waarop je weer bij je geboorte energie terugkomt. De Maya noemen dat je Elderly bent geworden, je hebt alle energieën doorleefd. Nog weer jaren later drong het tot me door dat ik in die week mijn rechter middelvinger had gekwetst, die correspondeert met mijn geboorte zegel: Witte Wind. Ik was met een harde klap wakker geschud

Voor mij voelt het alsof ik in die ene week bewust gemaakt ben van dat wat ik ben: een ziende, wetende ziel, verbonden door de adem van de Grote Geest met Hunab k’u, de centrale zon, de Bron.

Stapje voor stapje heb ik me daarmee verzoend, hoewel ik er met vlagen nog lekker tegenaan trap. 

terug naar Heel Jezelf