Angsten

De Tzolkin Gele Krijger energie van vandaag gaat, onder anderen, over de confrontatie met je angsten durven aangaan.

Dat item kwam in een heel ander gesprek nog een keer terug en zette me aan het denken, waar liggen mijn angsten? 

Angst voor de dood, of levensangst heb ik niet, maar het angstgevoel ken ik wel.

Ik ben in gedachten naar dat gevoel toe gegaan, het ligt bij mij in het kuiltje net boven mijn maag, en na een tijdje daarop focussen wist ik weer wat mijn angst is.

Mijn angst ligt in de woorden die ik spreek en schrijf. Onze website begint met mijn gedicht daarover:

Woorden

Vaak rollen ze zomaar de lucht in

Recht vanuit het hart

De wijde wereld in.

Worden ze begrepen,

Die woorden over emotie,

Over de elementen

Water, vuur, aarde en lucht?

Wordt begrepen dat het

Mijn woorden zijn?

Dat het mijn weten is

En dat niemand er iets mee hoeft?

Mijn woorden die mij helpen

Om te begrijpen wat en hoe,

Waarom of waarvoor.

Woorden rollen zomaar,

Om onrecht aan te raken,

Om misbruik te noemen,

Om pijn te voorkomen.

Woorden rollen ook

Om te troosten,

Om houvast te geven,

Om tranen te lokken,

Omdat woorden tranen vertalen.

Woorden rollen om te zeggen:

Ik heb je lief.

Voor wat je bent

En wat je doet

Met mij, mijn hart.

cTm

Woorden gebruik ik de hele dag en vaak kan ik iemand er een eindje mee op weg helpen, zoals gisteren gebeurde tijdens een etentje met wat goede bekenden. Door een opmerking van een jonge vrouw, rolde bij mij wat woorden, vragen uit mijn mond waardoor bij haar een knop werd omgezet. Vanmorgen verschenen er jubelende berichten en een mooie blog van haar hand, die ik mocht lezen en waarin ze vertelde dat ik belangrijk voor haar ben. 

Natuurlijk wist zij al lang dat dit de volgende stap op haar pad zou worden, maar dat ene zetje om zichzelf serieus te nemen mocht ik haar geven.

Dat zijn momenten dat ik heel blij ben met mijn woorden.

Helaas zijn er woorden die met dezelfde goede intentie worden uitgesproken of geschreven en die hun doel totaal missen, doordat de ander ze anders hoort of leest dan ze bedoeld waren. Soms loopt dat zo hoog op dat een ooit mooi contact verzandt in strijd en ieder volgend woord wordt gevoeld als aanval, als moedwillige beschadiging.

Na zo'n confrontatie heb ik last van angst, angst om te zeggen wat ik voel, angst om te leven vanuit mijn hart.

Wat ben ik blij dat mijn woorden gisteren zo'n positieve uitwerking hadden, daarmee komt de balans weer een beetje terug. Voorlopig zal ik mijn woorden nog bewuster kiezen en wegen, waardoor de spontaniteit van het spreken vanuit mijn hart nog wat wordt onderdrukt, maar voorzichtig komt het vertrouwen weer terug.

HeeljeZelf