Ondergang van de beschaving?

Als je stukjes schrijft kun je reacties verwachten en ik zie dat ook altijd als een compliment, want dan weet ik dat er mensen zijn die de stukjes lezen. Soms slaat iemand de plank mis in een reactie, omdat die duidelijk niet het hele stuk heeft gelezen en daardoor de essentie mist. Dat laat me dan even slikken maar ook al snel weer glimlachen, want hoe vaak lees ik zelf een heel epistel niet uit van een ander? Wel heb ik al geleerd om dan niet te reageren.

Soms komt er ook een reactie waar ik een tijdje over moet herkauwen, zoals laatst een opmerking dat het, in mijn woorden, 'wel allemaal heel dichtbij geneuzel' was en dat er wel wat meer eigen mening over wereldzaken in mocht komen.

Ik heb daarover nagedacht en het naast mij neergelegd, want Nederland heeft al voldoende analisten en opinieschrijvers, mijn mening heeft daar niets aan toe te voegen. Ik kan wel de dingen een positievere draai geven, net zoals ik voor mij ook aldoor de balans zoek.

Zo kijk ik zaterdags met grote aandacht naar Vranckx op Canvas. Indrukwekkende reportages over misstanden in alle uithoeken van de wereld. Daartegenover kijk ik dan bv graag naar -Het einde van de wereld- van Floortje Dessing, die prachtige natuur in de woonomgeving van mensen met moed 'om voor anders te kiezen' laat zien, om de boel weer in balans te brengen.

Zo zie en voel ik het grote verdriet van de wereld en breng dat gevoel in de neutrale stand door van de schoonheid van de natuur om mij heen te genieten. Zo probeer ik met mijn foto's en stukjes, vaak vanuit lichte spot, ook tegenwicht te brengen tegen alle berichten van brandhaarden in de wereld.

Heb ik daar dan geen mening over, voel ik mij niet gefrustreerd dat ik er alleen door aanpassingen in mijn dagelijks leven iets mee kan? 

Natuurlijk wel, maar wat draagt het bij om dat iedere keer de wereld in te spugen? 

Ik weet dat ik vanuit bewust leven en keuzes maken een mini-steentje bijdraag aan het geheel en zal nooit aan anderen opdringen om dat ook te doen. 

Vrije keuze is het grootste goed wat wij hebben en daar worden al vaak genoeg stukjes vanaf geknabbeld.

Deze week hield het echter even op, viel het positieve gordijn, want wat moet ik in hemelsnaam hiermee?

Een stukje in mijn favoriete computerblad:

Almachtig

“Alhoewel zich regelmatig grote rampen voordoen waarbij vele mensen het leven verliezen, blijft de wereldbevolking toenemen. Volgens sommigen kan de aarde al die mensen onmogelijk van grondstoffen en voedsel blijven voorzien.”

Een opvatting die wel vaker gehoord wordt en waar je van mening over kunt verschillen. Helaas gaat het verhaal verder:

“of dat ook de filosofie is achter Space Radisch weten we niet, maar dat u in dat spel de overbevolking te lijf moet staat vast. Het aantal wezens op het kleine planeetje neemt hand over hand toe en aan u als almachtige heerser om rampen te veroorzaken en zo de aantallen binnen de perken te houden. U kunt ze zelfs één voor één de ruimte in slingeren, maar er komen er steeds meer.......”

Dat dit gegeven door een gek in spelvorm wordt gegoten is al ziek, maar dat het computerblad dit aanbied bij de gratis te downloaden software is voor mij de stap te ver en ik weet dit niet meer 'om te denken' naar positief.

De ondergang van een beschaving?