Let 's blame it on the Moon

Eigen foto's cTm

De laatste weken heb ik het wat moeilijk. Voor mij een bekend fenomeen in deze tijd van het jaar. De vergankelijkheid buiten loopt parallel met het gemis van de geliefden die in deze periode ooit zijn overleden. Ik gebruik expres weer het woord -overleden- nadat ik jaren het -overgaan- heb gebruikt. Dat de ziel overgaat naar een andere staat van zijn is duidelijk maar het feit dat het lijden over is vind ik mooi om te benadrukken.

Ook op dit moment speelt er weer veel bij de mensen waar ik van houd, ieder in een andere fase van hun ziekteproces maar allemaal wat minder bereikbaar voor de normale sociale uitwisselingen die we voorheen hadden. Geen wekelijkse crea- of tuinontmoetingen en wat stilte op fb bij de ‘verre’ vrienden die zo diep in mijn hart zitten. Afspraken met vriendinnen groepen die iedere keer verzet worden door heel logische redenen maar ook dat zorgt voor verstilling en meer tijd om in mezelf te duiken en dat brengt je dan direct bij de vraag: ‘wie of wat is dat Zelf nou eigenlijk?’

Op dat moment kwam Janosh weer eens opvallend langs met de aankondiging van een nieuwe openbare activatie waar we samen heerlijk van genoten hebben. Na die activatie vertelde Janosh dat hij een nieuwe webinar is gestart die ’13 sleutels naar jouw roeping’ heet en ja dat sprak me aan.

Ik heb me op de valreep nog kunnen inschrijven en na 3 dagen begonnen de 40 dagen van intens met meZelf bezigzijn. Dagelijks activatie ’s, kleine rituelen uitvoeren en ervaren wat dat met mij doet.  De eerste sleutel raakte mij heel diep en ik heb die dagen weinig anders gedaan dan in mijn stoel zitten en wat geklungeld op de laptop, beetje krantlezen, beetje fb’en, beetje wegdromen bij een simpel spelletje, al met al weinig bevredigend maar kennelijk nodig. Ik was letterlijk de balans kwijt en moest goed oppassen dat ik niet viel.

En toen kwam de tweede sleutel, een ware ommekeer. We gingen de natuur in en ontmoette veel dieren die zonder angst leken en zich prachtig lieten fotograferen, een totaal wauw-gevoel bleef bij me. De volgende dag werd ik wakker met een compleet plaatje over de manier waarop we de Soulsissies-vriendinnengroep eindelijk weer eens bij elkaar kunnen laten komen. Gewoon een huisje huren op redelijk berijdbare afstand voor iedereen en ze daar uitnodigen voor een moment van samenZijn, lachen, huilen en vooral elkaar even vasthouden. Financieel niet slim, maar zo belangrijk dat we de knoop doorhakten en het plan bekendmaakten bij de sissies. Hoe het gaat uitpakken laten we aan de kosmos want die weet wat goed voor ons is.

En dat die kosmos het een goed plan vindt merkten we vanmorgen toen Henk zijn mail doornam, daar zat een berichtje bij dat we een aardige som geld terugkrijgen van gas en elektra! Genoeg om de (lage) huur van het huisje te compenseren!  Met dank aan de milde winter van afgelopen jaar.

De afgelopen dagen zijn er natuurlijk veel berichten over de Volle Super Maan die we deze dagen hopelijk te zien maar zeker te voelen krijgen. Ze voorspellen heftige emoties en de start van een nieuwe fase in onze levens en verdieping of juist het loslaten van relaties. In een van de artikelen die ik las ging het ook over je essentie en laat nou net het webinar van gisteren essentie als thema hebben. Die activatie raakte me zo diep dat ik (volgens sommigen hier in huis) diep heb liggen snurken, maar ik kwam wel heel rustig en ontroerd weer terug in mijn lijf.

Het past allemaal zo precies bij deze tijd.

Net pakte ik mijn Tzolkin agenda om wat dingen bij te werken en wat schetst mijn verbazing: vandaag is het Rode Maan toon 4 (creëer een blauwdruk voor succes) en een GAP (intense verbinding met de Bron, Hunab’Ku) dag.

De maanenergie die gaat over het laten stromen van water, reinigen en je laten meevoeren op de stroom omdat ertegenin zwemmen je alleen maar uitput en niet verder brengt. Stilstaand water vervuilt en emoties die worden onderdrukt vervuilen je lichaam en geest.

Dat verklaart dan waarom ik vannacht meermaals huilend wakker werd, het water wat bij mij niet zo vaak stroomt, de emoties die ik meestal onderdruk mochten nu eindelijk schoongewassen worden. De kunst is om de emoties te laten zijn zonder ze te be- of veroordelen.

Ik ga zo aan de gang met een van de rituelen die bij de webinar horen, wel een beetje aangepast natuurlijk want ik blijf eigenwijze ik. Ik ga zo bolletjes van sneeuwklokjes planten in de grote bak op het balkon en samen met die bolletjes plant ik mijn intenties voor de komende tijd.

Nieuw leven, nieuwe groei.