Van krachtmeting tot meditatie.

Van Energetische krachtmeting..........

Plotseling merk ik dat ik de neiging weer heb om me uit te laten lokken, terwijl ik van plan was dat nooit meer te laten gebeuren omdat het me nergens brengt. Diep ademhalen en beseffen dat mijn gevoel niet het enig juiste is, dat iedereen vrijheid van gevoelsuiting heeft. Toch gebeurt het af en toe dat er op een rode knop wordt gedrukt en om dan mijn mond te houden, poeh.

Het leuke is dat dit alleen gebeurt met mensen die net zo als ik in elkaar zitten, ik voel dat ze de strijd niet aan willen gaan maar het ik-stemmetje blijft plagen totdat je toch weer reageert.

Aan wie wil ik nog bewijzen wie ik ben? Ik heb de grote wand met ingelijste diploma’s toch niet nodig. Ik weet. Ik weet waar ik de kennis mag halen en ik weet dat het de wereldwijsheid is, opgebouwd in de millennia van kennis vergaren, alles opgeslagen in de grote cloud van

wijsheid-energie. Die sfeer die het Grote Al heet. Mijn helpers die mij met zachte hand een duwtje in de goede richting geven, telkens een stapje verder, telkens meer bewust van wat Is. De bevestigingen slaan me om de oren en toch en toch, toch stink ik er af en toe weer in en laat ik me uitdagen tot een energetische krachtmeting. Zijn dit dan de momenten waarin de lessen voor nu liggen? Ik weet, het gevoel mag er zijn, ik mag het voelen en koesteren maar ik hoef er niets meer mee te doen. Laat het wegebben, meevoeren op de grote stroom en kies voor de stilte die heerlijke stilte binnen in mij. 

...................naar Tzolkin meditatie

Ik ervaar de energie van de Blauwe Kristallen Adelaar, de ondersteunende energie van mijn levenspad. De Adelaar die mij op vleugels meeneemt om de wijde blik over het geheel te hebben en te houden. Met een vleugeltik maakt hij mij wakker en laat me terugkomen uit het aardse gekinnesin naar de plek waar ik thuis hoor, de plek waar mijn ziel woont. De plek in de energie van Moeder Aarde die uitreikt tot de energie van de Bron, de centrale Zon waar het zijn begint en naar teruggaat als het geleefd is en mag uitrusten.

 De golf van het Gele Zaad bijna ten einde, de zaden gelegd om te kiemen en te groeien tot ik er ooit de vruchten van mag plukken. Het is de laatste dag waarop de sluiers tussen de sferen wat opengeschoven zijn, waardoor ons een blik op wat gaat komen is gegund. 

Ik voel de zachte vleug van de Blauwe Storm, de energie die dit jaar begeleidt. Die om me heen raast en mij leert om in het centrum te blijven, in het gebied waar de windstilte heerst en alleen het geruis van de wind me zacht wiegt totdat ik me weer helemaal heel voel en alles in mij stroomt, zodat ik straks de taak weer op me kan nemen om te ondersteunen en te begeleiden waar dit gewenst en toegestaan is. Eindelijk begint het te dagen hoe de machtige energieën gevangen werden in schema’s en berekeningen door hen die ons langgeleden voor gingen op hun ontdekkingsreis door dit aardse leven. Zij bewoonden de pure aarde en wilde haar behoeden voor wat er zou gebeuren. Helaas moest ook Moeder Aarde deze periode van dualiteit doormaken om ons mensen de kans te geven, te groeien vanuit de zware energie naar het punt waar velen van ons nu zijn. Het punt waar liefde belangrijker wordt en de materie, het geld, eindelijk ontwaard wordt. 

Wat ben ik gezegend om deze tijd hier op aarde mee te mogen leven als bewuste Witte Wind. 

Carla