Los van ballast.

Wat is het toch prachtig om de kracht van gedachten te ervaren. Van de week vertelde ik een vriendin via de telefoon dat ik zo’n pijn in mijn hoofd had en dat ik dacht dat het een bijholte ontsteking was. Een half uurtje na dat gesprek voelde ik de pijn uit mijn hoofd verdwijnen en toen ik er naar vroeg bleek dat ze inderdaad een afstandshealing had gegeven. Ik geef zelf ook regelmatige afstandshealingen en krijg vaak positieve reacties, maar om het nu eens van de andere kant te ervaren is echt heel bijzonder. Ik voelde me fit genoeg om

 ’s avonds mee te doen met het Lichtwerk bij Spirituele praktijk Lemuria.

Ik viel met mijn neus in de boter want ze hebben sinds kort een piramide waar je in kunt liggen en ik mocht hem meteen uitproberen. Ik heb sowieso heel heldere herinneringen aan levens die ik in Egypte heb geleefd, maar de energie in de piramide bracht me veel beelden uit die tijd. Ik zag met wie ik daar levens heb gedeeld en in wat voor verhoudingen. Er zaten pijnlijke ervaringen bij, want net zoals iedereen heb ik ook wrede levens geleefd. Gelukkig kon ik nu ervaren dat die levens zijn geweest en dat ik de last die ik ervan mee draag tot in dit huidige leven mag loslaten: het hoort niet meer bij mij, die tijd is geweest.

Er waren ook heel blije levens, omdat ik daar werd gerespecteerd om de kennis die ik bezat, onafhankelijk van het feit van man- of vrouwzijn, iets wat in zoveel levens daarna vaak tegen mij heeft gewerkt, wie zijn kop boven het maaiveld uitstak, was die kop zo kwijt. Zo ook in mijn huidige leven, daardoor heb ik geleerd mijn mond te houden en niet de wijsneus te laten zien die ergens in mij huist.

Nu is de tijd voor de coming-out, de oude wijzen moeten zich weer laten zien en horen en dat geeft heftige innerlijke strijd. Terwijl ik dit schrijf zie ik alweer fronsen op voorhoofden van lezers, bekenden: ‘nou die heeft het hoog in de bol’ pfft: ‘oude wijzen, wat heeft ze nou helemaal bereikt in haar leven?’ Ook weet ik dat het mijn eigen gevoelens zijn, ik durf nog steeds niet volmondig toe te geven dat ik die wijsheid heb, ofwel de weg weet om bij de Al-wijsheid te komen om daar mijn antwoorden vandaan te plukken.

Dit hele proces wordt nu op de spits gedreven: omdat we graag ruimte willen creëren in huis voor healing moet er geruimd worden. Alles wat we in de afgelopen kwarteeuw hebben verzameld komt nu uit de schuilplaatsen en wordt herbeoordeeld: wat mag blijven en wat is passé. Het leven van drie generaties gaat door mijn handen, het is zo gelopen dat ik het verzamelpunt van die spullen ben geworden. Alle emoties die aan die spullen hangen voel ik, herbeleef ik voor die drie generaties zodat we het kunnen laten voor wat het is: ‘verleden’.

Daar komt mijn lijf tegen in opstand, maar ik weet dat ik hier doorheen moet om echt vrij te zijn van alle oude ballast.

Carla